#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ เดือดร้อน ‹ ?“พวกเรา ว่าตามรายการเดิม นี้เลย ทุกวัน เพราะการงานเดิมของเรา ทุกวัน ย่อมสาน ประสมกันไปตลอดกับสิ่งเหล่านี้ ซึ่งจะต้องจัด และจะต้อง กำกับ หมายกำหนดลงให้ได้ ทั้งในเรื่องคน สัตว์ และสิ่งของ ทุก ๆ ส่วน ที่เป็นไปตามคติ! , คือว่า จะต้องเริ่ม กดปุ่ม! ดำเนินธุระ ด้วยลี้ลับ และด้วยสัมพันธ์ กับเหตุ เขต และกำหนดทุกอย่าง ทั้งสูง และลึก , ว่าด้วยกัน ด้วยการณ์ ตามตำบล ถึงรายการสิ่งของ นี้แล้ว ก็จึงน่าถูก เพราะคิดว่า บ้านเรือนและสังคม ถ้าหากดูผิดถูกตามทางแต่ว่าสิ่งของ ก็คงจะยังไม่นึกคำต่อว่าต่อขาน กันมากนัก ด้วยอะไร ไม่เหมือนกับการพูดเรื่องบุคคล หรือว่าเหตุการณ์ ซึ่งอาจที่จะต้องกังวลถึงความกระทบ , แล้วจดกัน กับเรื่องสิ่งของ ก็ดีกว่า ก็ถูก เพราะว่าเรามาถูกตรงแต่หน้าที่ของตนตั้งแต่ไหน แต่ไรอยู่แล้ว แล้วนั้นเพราะแม้นว่า คนจะไม่เอาธุระแก่สิ่งภายนอก แล้ว หรืออย่างไร? ก็ตามเถิด , แต่!ว่า ลงขั้นที่จริง คนก็ควรจะต้องว่าลงแก่บทนามธรรมของตนเอง ตามงาน ตามสิ่งของ ตามแต่รายการ อาชีพของตน ดั่งที่เคยพบเห็นเป็นมา ทำซื้อ-ขาย หาอยู่กิน -ใช้ คือว่า เป็นเรื่องขายของ อยู่ไป ทำมาหากินไป ตามรายการของส่วนพาณิชย์ คือรายบัญชีเรื่องของอุปโภคบริโภค และบริการ ของกรมการค้าในภายใน ซึ่งไปกับสิ่งของ ดั่งนี้ นั่นแหละ , ให้ถึงนามธรรมให้ มีทำดี ก็ตาม เช่นนี้ ก็อยู่ไปเถิด ซึ่งเราจะถูกสุขทุกข์ ถูกดีแลชั่ว เรื่องก็ไม่ควรที่จะพ้น ให้ตนอยู่ไปได้ ก็ควรมีเพียง แต่เหตุ ในส่วนนี้ ทั้งหมด ทั้งนั้น” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “เดือดร้อน” rb.gy/6ketrw )
コメントを投稿
1 件のコメント:
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ เดือดร้อน ‹ ?
“พวกเรา ว่าตามรายการเดิม นี้เลย ทุกวัน เพราะการงานเดิมของเรา ทุกวัน ย่อมสาน ประสมกันไปตลอดกับสิ่งเหล่านี้ ซึ่งจะต้องจัด และจะต้อง กำกับ หมายกำหนดลงให้ได้ ทั้งในเรื่องคน สัตว์ และสิ่งของ ทุก ๆ ส่วน ที่เป็นไปตามคติ! , คือว่า จะต้องเริ่ม กดปุ่ม! ดำเนินธุระ ด้วยลี้ลับ และด้วยสัมพันธ์ กับเหตุ เขต และกำหนดทุกอย่าง ทั้งสูง และลึก , ว่าด้วยกัน ด้วยการณ์ ตามตำบล ถึงรายการสิ่งของ นี้แล้ว ก็จึงน่าถูก เพราะคิดว่า บ้านเรือนและสังคม ถ้าหากดูผิดถูกตามทางแต่ว่าสิ่งของ ก็คงจะยังไม่นึกคำต่อว่าต่อขาน กันมากนัก ด้วยอะไร ไม่เหมือนกับการพูดเรื่องบุคคล หรือว่าเหตุการณ์ ซึ่งอาจที่จะต้องกังวลถึงความกระทบ , แล้วจดกัน กับเรื่องสิ่งของ ก็ดีกว่า ก็ถูก เพราะว่าเรามาถูกตรงแต่หน้าที่ของตนตั้งแต่ไหน แต่ไรอยู่แล้ว แล้วนั้นเพราะแม้นว่า คนจะไม่เอาธุระแก่สิ่งภายนอก แล้ว หรืออย่างไร? ก็ตามเถิด , แต่!ว่า ลงขั้นที่จริง คนก็ควรจะต้องว่าลงแก่บทนามธรรมของตนเอง ตามงาน ตามสิ่งของ ตามแต่รายการ อาชีพของตน ดั่งที่เคยพบเห็นเป็นมา ทำซื้อ-ขาย หาอยู่กิน -ใช้ คือว่า เป็นเรื่องขายของ อยู่ไป ทำมาหากินไป ตามรายการของส่วนพาณิชย์ คือรายบัญชีเรื่องของอุปโภคบริโภค และบริการ ของกรมการค้าในภายใน ซึ่งไปกับสิ่งของ ดั่งนี้ นั่นแหละ , ให้ถึงนามธรรมให้ มีทำดี ก็ตาม เช่นนี้ ก็อยู่ไปเถิด ซึ่งเราจะถูกสุขทุกข์ ถูกดีแลชั่ว เรื่องก็ไม่ควรที่จะพ้น ให้ตนอยู่ไปได้ ก็ควรมีเพียง แต่เหตุ ในส่วนนี้ ทั้งหมด ทั้งนั้น” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “เดือดร้อน” rb.gy/6ketrw )
コメントを投稿