#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ มหาวีระ ‹ ?“ถึงไม่รู้ ไปดั่งกับคนเรียนมา ไม่รู้ ไปกับคำว่า ไม่มีวัน! (วัง , วัม, วัน) ไม่มีหลักกำหนดรู้โดยละเอียด ไม่รู้วิภัตติอะไร? ใครจะตั้ง นะโม , แต่มี! คำผิดอยู่! แต่นี้ เราก็รักด้วยหนังสือ รักชอบ ที่ตนจะอาลักษณ์ ความผิดเพี้ยนแปรปรวน อันที่ไปจากหนังสือ เพราะถือว่า สิ่งใด เนื่องกันไปกับหนังสือ ย่อมเป็นสิ่งอันอุดม เป็นทาง เป็นที่ยืนหลักอันอุดม เป็นเนื้อหน่อ ก่อเหตุ ในเหตุ แห่งอันที่จะอุดม เป็นทางเกาะแกะ และเล็ม ที่ไม่ขัดขวาง ขัดข้อง ไม่ทำลายคน หรือชาติใด ๆ ให้ตกต่ำ , ถึงไปอย่างนี้ จะไม่มีวัน! แบบนี้ หรือแบบอื่นใด ยิ่งกว่านี้อีก ก็ตามตรงคำว่า ไม่มีวัน! นี้คนพูดเล่น เพราะภาษาเขาแสดงตัว ไม่มีวรรณ!ยุกต์ ได้ แต่ว่า ให้อารมณ์ ทำสูงต่ำ ไปตามอารมณ์ ตามชอบ , อยู่เป็นปี เป็นเดือน ซะทีเดียว คงถือว่าแล้วแต่จะประยุกต์ หรือพิจารณานาน ให้ไม่ยอมมีวันละคำ ผลิตออกมาพูด ให้ไม่รู้อยู่ตลอด ๆ ได้, ภาษาเป็นแบบเก่า แบบใหม่ หลายเรื่อง พวกเรา ดูภาษาแล้ว ก็ว่า มากมายไปหมด ถึงแก่ โทษว่า จะคงเป็นมายา น่ารำคาญ ไปทั้งหมดสิ้นเลยเหมือนกัน , เพราะว่า กรรม! ที่คนเรา เหนื่อย! แล้วไม่อยากจะแต่งตัว หรือแต่งอะไร ๆ ให้อีก ไปกับสิ่งจำพวกภาษา จึ่งต้อง สอบถามกันมาก หรือถามกันบ้าง ว่า การเปรียบเทียบที่เกิดขึ้น เป็นเพราะเราปรุงแต่งขึ้นเอง หรือว่า ย่อมมีอยู่ตามธรรมดา แล้วก็ ต้องพิจารณาการหลอมรวม เพราะ ก็หล่อหลอม ซึ่งก็ ที่มีอยู่มาก ตามการปรุงแต่ง ไปมากเอง ด้วยมายา หรือว่า การหลอมรวมเข้าด้วยกัน เป็นการ มีอยู่แล้ว โดยพื้นฐานอยู่แล้ว ซึ่งเป็นระบบพื้นฐาน เป็นพื้น ที่ซึ่งเป็นไปตามธรรม , ตรงเป็นธรรม ในคน คือภาษา ที่มันมีความเป็นธรรมต่อกัน เนื้อแท้ มันก็เลย ต้องเกิดความหลอมรวมเข้าด้วยกัน ไปตามการใช้งานได้ ลงตามหลัก ที่จะต้องอวด หรือ ที่ต้องตรวจ กาหมาย ลงตั้ง สั่งแสดง กระทำ สำแดง นามกร สุ!สุ! สะ!สะ! ไปตามอัตรา นั้น ๆ เอาไว้” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “มหาวีระ” ดูอ้าง rb.gy/rmgmp7 )
コメントを投稿
1 件のコメント:
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ มหาวีระ ‹ ?
“ถึงไม่รู้ ไปดั่งกับคนเรียนมา ไม่รู้ ไปกับคำว่า ไม่มีวัน! (วัง , วัม, วัน) ไม่มีหลักกำหนดรู้โดยละเอียด ไม่รู้วิภัตติอะไร? ใครจะตั้ง นะโม , แต่มี! คำผิดอยู่! แต่นี้ เราก็รักด้วยหนังสือ รักชอบ ที่ตนจะอาลักษณ์ ความผิดเพี้ยนแปรปรวน อันที่ไปจากหนังสือ เพราะถือว่า สิ่งใด เนื่องกันไปกับหนังสือ ย่อมเป็นสิ่งอันอุดม เป็นทาง เป็นที่ยืนหลักอันอุดม เป็นเนื้อหน่อ ก่อเหตุ ในเหตุ แห่งอันที่จะอุดม เป็นทางเกาะแกะ และเล็ม ที่ไม่ขัดขวาง ขัดข้อง ไม่ทำลายคน หรือชาติใด ๆ ให้ตกต่ำ , ถึงไปอย่างนี้ จะไม่มีวัน! แบบนี้ หรือแบบอื่นใด ยิ่งกว่านี้อีก ก็ตาม
ตรงคำว่า ไม่มีวัน! นี้คนพูดเล่น เพราะภาษาเขาแสดงตัว ไม่มีวรรณ!ยุกต์ ได้ แต่ว่า ให้อารมณ์ ทำสูงต่ำ ไปตามอารมณ์ ตามชอบ , อยู่เป็นปี เป็นเดือน ซะทีเดียว คงถือว่าแล้วแต่จะประยุกต์ หรือพิจารณานาน ให้ไม่ยอมมีวันละคำ ผลิตออกมาพูด ให้ไม่รู้อยู่ตลอด ๆ ได้, ภาษาเป็นแบบเก่า แบบใหม่ หลายเรื่อง พวกเรา ดูภาษาแล้ว ก็ว่า มากมายไปหมด ถึงแก่ โทษว่า จะคงเป็นมายา น่ารำคาญ ไปทั้งหมดสิ้นเลยเหมือนกัน , เพราะว่า กรรม! ที่คนเรา เหนื่อย! แล้วไม่อยากจะแต่งตัว หรือแต่งอะไร ๆ ให้อีก ไปกับสิ่งจำพวกภาษา
จึ่งต้อง สอบถามกันมาก หรือถามกันบ้าง ว่า การเปรียบเทียบที่เกิดขึ้น เป็นเพราะเราปรุงแต่งขึ้นเอง หรือว่า ย่อมมีอยู่ตามธรรมดา แล้วก็ ต้องพิจารณาการหลอมรวม เพราะ ก็หล่อหลอม ซึ่งก็ ที่มีอยู่มาก ตามการปรุงแต่ง ไปมากเอง ด้วยมายา หรือว่า การหลอมรวมเข้าด้วยกัน เป็นการ มีอยู่แล้ว โดยพื้นฐานอยู่แล้ว ซึ่งเป็นระบบพื้นฐาน เป็นพื้น ที่ซึ่งเป็นไปตามธรรม , ตรงเป็นธรรม ในคน คือภาษา ที่มันมีความเป็นธรรมต่อกัน เนื้อแท้ มันก็เลย ต้องเกิดความหลอมรวมเข้าด้วยกัน ไปตามการใช้งานได้ ลงตามหลัก ที่จะต้องอวด หรือ ที่ต้องตรวจ กาหมาย ลงตั้ง สั่งแสดง กระทำ สำแดง นามกร สุ!สุ! สะ!สะ! ไปตามอัตรา นั้น ๆ เอาไว้” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “มหาวีระ” ดูอ้าง rb.gy/rmgmp7 )
コメントを投稿