#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ ฟ้าผ่า ‹ ?“การพูด การเข้าใจ แดกดัน ตอบกัน สาดเสียดเทเสีย ก็ย่อมเป็นอันว่า ไม่มีสงฆ์ซะแล้ว กรรมมิได้สงเคราะห์ ซึ่งกันแล้ว เพราะว่า ไม่เข้าคิดทำใจ เข้าใจรส! ว่าเป็นกระทำอันเดียว ซึ่งดำรงคงคำว่าสงฆ์ ที่ทำคืน ต้องเข้าใจ แต่ อริยะ! กันไปซะมาก แล้วนั้น ย่อมจะมิใช่ ทำกับตรงที่การแบ่งลำดับชั้น ไปอย่างระเบียบราชการ หรือศักดินา ซึ่งปวงทำเนียบ เทียบที่ตั้ง ไว้ ซึ่งศักดิ์ อันไรย่อมกีดกันคน ของแต่ละคน ๆ ไว้ด้วยมานะฉะนั้น พวกที่จะไปทางหนังสือ อย่างดี แล้วมีชีวิตบ้างในนั้น (ในหนังสือ) ก็พึงควรต้องเข้าใจ เห็นว่า มานะโวหาร เป็นการถือตน จริงแท้ แบบใดที่ทำให้ความดี (รส!) ในทางศาสนา ต้องถึงที่พินาศแหลกราญ ก็ไม่ต้องไปทำ หรือมิต้องพูดไป เพราะว่าเรามีศาสนาซึ่งการมีศาสนา ก็คือ การที่ตนเป็นศาสนา แล้ว , แล้วเล็งเห็นได้ว่า ชนทั้งปวง เขาได้เข้าถึงลัทธิอันดี อันไร ทำได้ ก็เป็นชนเช่นนั้น อันนั้นก็เข้าใจ แล้วตัวศาสนา (ตน) ก็ให้ความเผื่อแผ่เอื้ออาทร ไปตรงนั้น ด้วยหนทางที่ไม่ผิด และโดยทางที่ทำไว้ได้แล้วดี ก็ทำไป เพื่อจะไปให้พ้น บ่วงมายา และมานะความถือตัวตรงความถือตัว คือถือดี อันเรื่องที่จะ ทำให้ผู้คนเกิดความชอกช้ำ ฉะนั้น เป็นเรื่องพอการ หรือไม่พอการณ์ สิ่งใด ๆ ที่ตนจะเข้าใจได้รวดเร็ว บ้าง ฉะนั้น ย่อมไม่ลืมหลงเข้าใจลัทธิ ดีไม่ดี! อันลัทธิอื่น เราก็ ให้ตน เข้าใจรวดเร็ว ย่อมดีกว่าการไปหักราญ แล้วค่อยคิดห่วงหา ทำปรารมภ์ คิดค้นให้อภัยกัน เพื่อให้ได้ดีขึ้นในภายหลัง” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “ฟ้าผ่า” ดูอ้าง rb.gy/z7ar7r )
コメントを投稿
1 件のコメント:
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ ฟ้าผ่า ‹ ?
“การพูด การเข้าใจ แดกดัน ตอบกัน สาดเสียดเทเสีย ก็ย่อมเป็นอันว่า ไม่มีสงฆ์ซะแล้ว กรรมมิได้สงเคราะห์ ซึ่งกันแล้ว เพราะว่า ไม่เข้าคิดทำใจ เข้าใจรส! ว่าเป็นกระทำอันเดียว ซึ่งดำรงคงคำว่าสงฆ์ ที่ทำคืน ต้องเข้าใจ แต่ อริยะ! กันไปซะมาก แล้วนั้น ย่อมจะมิใช่ ทำกับตรงที่การแบ่งลำดับชั้น ไปอย่างระเบียบราชการ หรือศักดินา ซึ่งปวงทำเนียบ เทียบที่ตั้ง ไว้ ซึ่งศักดิ์ อันไรย่อมกีดกันคน ของแต่ละคน ๆ ไว้ด้วยมานะ
ฉะนั้น พวกที่จะไปทางหนังสือ อย่างดี แล้วมีชีวิตบ้างในนั้น (ในหนังสือ) ก็พึงควรต้องเข้าใจ เห็นว่า มานะโวหาร เป็นการถือตน จริงแท้ แบบใดที่ทำให้ความดี (รส!) ในทางศาสนา ต้องถึงที่พินาศแหลกราญ ก็ไม่ต้องไปทำ หรือมิต้องพูดไป เพราะว่าเรามีศาสนา
ซึ่งการมีศาสนา ก็คือ การที่ตนเป็นศาสนา แล้ว , แล้วเล็งเห็นได้ว่า ชนทั้งปวง เขาได้เข้าถึงลัทธิอันดี อันไร ทำได้ ก็เป็นชนเช่นนั้น อันนั้นก็เข้าใจ แล้วตัวศาสนา (ตน) ก็ให้ความเผื่อแผ่เอื้ออาทร ไปตรงนั้น ด้วยหนทางที่ไม่ผิด และโดยทางที่ทำไว้ได้แล้วดี ก็ทำไป เพื่อจะไปให้พ้น บ่วงมายา และมานะความถือตัว
ตรงความถือตัว คือถือดี อันเรื่องที่จะ ทำให้ผู้คนเกิดความชอกช้ำ ฉะนั้น เป็นเรื่องพอการ หรือไม่พอการณ์ สิ่งใด ๆ ที่ตนจะเข้าใจได้รวดเร็ว บ้าง ฉะนั้น ย่อมไม่ลืมหลงเข้าใจลัทธิ ดีไม่ดี! อันลัทธิอื่น เราก็ ให้ตน เข้าใจรวดเร็ว ย่อมดีกว่าการไปหักราญ แล้วค่อยคิดห่วงหา ทำปรารมภ์ คิดค้นให้อภัยกัน เพื่อให้ได้ดีขึ้นในภายหลัง” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “ฟ้าผ่า” ดูอ้าง rb.gy/z7ar7r )
コメントを投稿