อธิบาย?เทียบ ศัพท์ เป็นเณร เป็นเถร? (กลอน)๏ ครั้งเป็นเณร ครั้งยังนิด ก็ผิดน้อย ใดด่างพร้อย ก็ให้พร้อง กับฝากฝัง ฝากฟ้าฝน พลอยใจ ประดัง พอประทัง ท่านทำฝาก ครูอาจารย์๏ บุญคุณ ฉันฝากให้ ได้แล้ว ฝากไว้แถว มหาธาตุ สมัครสมาน ฝอยของเณร จะเห็นทั่ว อีกโดยกาล ครั้งเนิ่นนาน ประเทศ ประทุกไผท๏ ฝนมาพลอย พร้อยฝัน ฝันคงถึง ครอบครัวหนึ่ง นั้นถึงฝัน อันเรือใหญ่ เช่นเรือรบ สดับพระ ฦๅชัย ชื่นชูใจ สุกสุดใส โฉมย่านาง๏ เนื่องเป็นพระ ไปถึง ธ ไสวว่อง เรือได้ร่อง เมื่อเกณฑ์ เณรสว่าง เล่นล่องน้ำ นำนที นับอีกบาง ทุกที่ทาง เถรประเสริฐ เทิดอาคมดูคำว่า อภิศัพท์! ฉบับ มมร ๙๑ เล่ม ๗๕/๔๕.
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ ลักษณะ ‹ ?“ทำไม? เราท่าน ไม่คุยกันถึงเรื่องเหนือมนุษย์ ความเหนือมนุษย์ แลไปได้ให้ตลอด ถึงความเล็งเห็นธรรมวิเศษ หรืออย่างน้อยที่สุด ก็น่าจะคุยได้ว่า จินตนาการ เท่านั้นแหละ สำคัญแก่จิตใจ มากกว่า , มากกว่าสิ่งใด ๆ เช่นจะอธิบายให้เห็นว่า ความขัดแย้งในอินเทอร์เน็ต คืออะไร? , แลถึงความที่คนไม่ได้โดเมนตามชื่อ แล้วเกิดอาการชิงชัง และขัดแย้ง นั้น ไปกับเครื่องมือที่ดี นั้นคืออะไรกันเล่า?ความวิเศษเหนือมนุษย์ ที่เป็นไป ทั้งด้วยคน สัตว์ และสิ่งของ ก็จะต้องว่ากล่าวขึ้น ตรงนี้ด้วย คือความขัดแย้งกันเรื่องความสมบูรณ์บริบูรณ์ เป็นต้น ย่อมสมควรที่จะถูกยกขึ้น ในวงเสวนา ทางศาสนา เช่นว่า ท่านกล่าวว่า ธรรม! หรือคำสอนของพุทธเจ้า ย่อมสมบูรณ์แบบ หาที่ติมิได้ มีความหมดจดสิ้นเชิง แต่เดี๋ยวนี้ ท่านอาจจะขัดแย้งกับโบราณ ว่า พระพุทธเจ้ามิได้สมบูรณ์แบบ และมิได้ประทานคำสอน ที่คือบทธรรม อันชื่อว่า หมดจดสมบูรณ์สิ้นเชิง บริสุทธิ์และบริบูรณ์ ไว้แต่อย่างใดเราท่าน พวกเราท่านทั้งปวง น่าที่จะเสนอ หรือพูดคุยกันไป ให้ได้นำสู่จิตจินตนาการ กันไปในแง่นี้ อันซึ่ง อยู่บนกองพะเนินหนังสือ บนบทความแห่งปรีชาชาญ เหล่านี้แต่กระไร? ที่ไหน ควรต้องย้อนดูสักหน่อย ที่ซึ่ง มิได้ทำเหมือนคนโง่ ตรงที่จะเรียน แต่ที่ดู จะดูอย่างที่จำเป็น เพราะจะให้การตัดสินความอย่างยุติธรรม แหละลงถึงความสมบูรณ์บริบูรณ์ หมดจดสิ้นเชิง นั่นเอง , แล้วก็ขอซึ่ง ตนจะได้พากย์นิวัตน์อักษร ซึ่งเป็นบทแห่งภาษาภาคภาษาของเรา ให้ได้กลับคืนมา เพราะก็แต่ที่คนรุ่นนี้กระทำกันไปทั้งหมดนั้น ตามที่เราได้จัด ได้จด ได้ตรวจดูกันบ้างแล้ว ดูจะเป็นภาษามนุษย์ (เขียน) , ภาษาสัตว์ , หรือว่าภาษาสิ่งของ อันใด พอแต่ที่กระทำออกไปมากกัน นั้น ๆ รังดู รังเหตุ รังคิด แต่รังเรื่อง รังความ ดูแต่จะเป็นภาษาสิ่งของซึ่งว่า ภาษาตามประณามแล้ว ได้โดยบท ก็ไม่มีอะไร? เพราะไม่มีความเพริศแพร้ว นอกไปกว่าสิ่งของ ตรงจิตวิจิตร ได้แสดงจะให้เห็นอุเทศ ที่เหนือล้ำ ก็ไม่ได้เห็นอะไร? ทางตรงไปที่ซึ่ง เราควรจะกล่าวเก่า ๆ แบบนี้ ย่อมมีดีอยู่ เพราะได้กลับไปเป็นมนุษย์ได้ , แต่!ว่าทำไม คนอื่น ที่อื่น ๆ มักจะไปเอาภาษาสิ่งของ อันใหม่ ๆ นั้น ๆ มาพูด แล้วพูดอยู่มาก ซึ่งเป็นเหมือนอยากเรียน จะเขียนแต่ก็ภาษาเครื่องจักร อันใดมิใช่ความของผู้คน ของคน ยกกล่าวขึ้น อย่างยิ่ง เป็นทางปรึกษา ให้ความรู้ หรือว่า พูดคุย กันไป ในบท อันซึ่งเป็นบทธรรมของพระสัมมาพุทธเจ้า ที่ซึ่งหมดจด สมบูรณ์ ดีแล้ว” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “ลักษณะ” ดูอ้าง rb.gy/n2zj4n )
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ ประเคน ‹ ?“แล้วใครจะรู้ ด้วยความเป็นเช่นนั้น เพราะมีแต่ความกระเดียด และว่าไม่ใช่ดั่งนั้น ซึ่งความยักเยื้องฉะนั้น กลุ้มรุม แลเร้าใจให้เห็นความสังเวชทั้งนั้น ทุกความแวดล้อม เพราะธิดาท่านเอง ปางหนึ่ง เวลาที่สกุลจะต้องไปโรงเรียน ไปทำอย่างคนธรรมดา ธิดาท่านก็แถลงเองว่า “เป็นบ๋อย” หรือว่าก็คือเป็นดั่ง“เด็กบริกร” ฉะนั้น เป็นดั่งศักดิ์สิทธิ์ และศักดิ์ศรี ด้วยตามท้องนิทาน ที่เป็นท้องเรื่อง สายธารา กระแสแห่งพระหฤทัยขององค์พระโพธิสัตว์ผู้จะปรารถนานฤมิตแม้น กุมารท่าน เมื่อเกลือกอยู่ จะเล่าจะถาม ถ้าว่า เมื่ออยู่ที่โรงเรียน ก็โจทว่าอย่างเดียวกัน แก่ธิดาได้แสดง ก็คือว่า อะไรก็มักคอยแต่จะยกให้ เช่นนั้น ก็ย่อมเป็นดั่ง“บริกร” ที่ได้ทำการบริการแก่งานนั้น ๆ อยู่นั่นเอง แต่ว่าทำงานเป็นบ๋อย เป็นเด็กเสิร์ฟ ว่ากระไร นี่มันช่างด้อยศักดิ์ศรี แล้วใครจะให้รู้บ้างเล่าว่า เรื่อง จะต้องให้ไปกระเดียดต่อไปเช่นไร ลงแต่ครูอาจารย์ทางฝรั่ง บอกมาเปิดเผย บอกว่า “cabin boy” อันนั้น มันคือเด็กบริกร ที่คอยแต่จะช่วยงานวิจัย ของห้องงานวิจัยทดลอง นั้น ๆ นั่นเอง ก็จึ่งต้องเรียกว่า เป็นเด็กเสิร์ฟ ไปกันเหมือนกันโดยแต่ชั้นเรื่องสาเหตุ ก็ไม่ให้มีการนับถือหรือสรรเสริญ ว่าจะ ได้มีเหตุ ต้องให้พระสงฆ์องค์เจ้า และเทวบุตรเทวธิดาเข้ามา ร่วมแสดงพลัง แห่งเรื่องการกระทำสิ่งสมบูรณ์ไปด้วยกัน คือไม่ต้องมาสาธุ ไม่ต้องมาไหว้ (ข้อมูล) แต่ว่าขอเร้าใจ ให้เข้ามาร่วมแรงกระทำ (ประเคน) ลงชื่อ ความสมบูรณ์บริบูรณ์ ไปด้วยกัน พร้อมกัน , เพราะเมื่อเวลานาน ๕ปี สิบปี เนิ่นเวลากว่านี้ ไม่เคยจะได้ถอยกำลังและเวลาแก่สิ่งใดลงแล้ว มีแต่แรงใจ จะให้สมบูรณ์ยิ่งยืนนาน ทวีขึ้น แล้วเมื่อนั้นก็จะได้เห็นรัฐบาลประเทศนำไปทำ หรือกรมศาสนามาขอยกไปทำ เพื่อจะให้เป็นประโยชน์สถาวร แก่โลก” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “ประเคน” ดูอ้าง rb.gy/mk0zqy )
コメントを投稿
3 件のコメント:
อธิบาย?
เทียบ ศัพท์
เป็นเณร เป็นเถร?
(กลอน)
๏ ครั้งเป็นเณร ครั้งยังนิด ก็ผิดน้อย
ใดด่างพร้อย ก็ให้พร้อง กับฝากฝัง
ฝากฟ้าฝน พลอยใจ ประดัง
พอประทัง ท่านทำฝาก ครูอาจารย์
๏ บุญคุณ ฉันฝากให้ ได้แล้ว
ฝากไว้แถว มหาธาตุ สมัครสมาน
ฝอยของเณร จะเห็นทั่ว อีกโดยกาล
ครั้งเนิ่นนาน ประเทศ ประทุกไผท
๏ ฝนมาพลอย พร้อยฝัน ฝันคงถึง
ครอบครัวหนึ่ง นั้นถึงฝัน อันเรือใหญ่
เช่นเรือรบ สดับพระ ฦๅชัย
ชื่นชูใจ สุกสุดใส โฉมย่านาง
๏ เนื่องเป็นพระ ไปถึง ธ ไสวว่อง
เรือได้ร่อง เมื่อเกณฑ์ เณรสว่าง
เล่นล่องน้ำ นำนที นับอีกบาง
ทุกที่ทาง เถรประเสริฐ เทิดอาคม
ดูคำว่า อภิศัพท์! ฉบับ มมร ๙๑ เล่ม ๗๕/๔๕.
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ ลักษณะ ‹ ?
“ทำไม? เราท่าน ไม่คุยกันถึงเรื่องเหนือมนุษย์ ความเหนือมนุษย์ แลไปได้ให้ตลอด ถึงความเล็งเห็นธรรมวิเศษ หรืออย่างน้อยที่สุด ก็น่าจะคุยได้ว่า จินตนาการ เท่านั้นแหละ สำคัญแก่จิตใจ มากกว่า , มากกว่าสิ่งใด ๆ เช่นจะอธิบายให้เห็นว่า ความขัดแย้งในอินเทอร์เน็ต คืออะไร? , แลถึงความที่คนไม่ได้โดเมนตามชื่อ แล้วเกิดอาการชิงชัง และขัดแย้ง นั้น ไปกับเครื่องมือที่ดี นั้นคืออะไรกันเล่า?
ความวิเศษเหนือมนุษย์ ที่เป็นไป ทั้งด้วยคน สัตว์ และสิ่งของ ก็จะต้องว่ากล่าวขึ้น ตรงนี้ด้วย คือความขัดแย้งกันเรื่องความสมบูรณ์บริบูรณ์ เป็นต้น ย่อมสมควรที่จะถูกยกขึ้น ในวงเสวนา ทางศาสนา เช่นว่า ท่านกล่าวว่า ธรรม! หรือคำสอนของพุทธเจ้า ย่อมสมบูรณ์แบบ หาที่ติมิได้ มีความหมดจดสิ้นเชิง แต่เดี๋ยวนี้ ท่านอาจจะขัดแย้งกับโบราณ ว่า พระพุทธเจ้ามิได้สมบูรณ์แบบ และมิได้ประทานคำสอน ที่คือบทธรรม อันชื่อว่า หมดจดสมบูรณ์สิ้นเชิง บริสุทธิ์และบริบูรณ์ ไว้แต่อย่างใด
เราท่าน พวกเราท่านทั้งปวง น่าที่จะเสนอ หรือพูดคุยกันไป ให้ได้นำสู่จิตจินตนาการ กันไปในแง่นี้ อันซึ่ง อยู่บนกองพะเนินหนังสือ บนบทความแห่งปรีชาชาญ เหล่านี้
แต่กระไร? ที่ไหน ควรต้องย้อนดูสักหน่อย ที่ซึ่ง มิได้ทำเหมือนคนโง่ ตรงที่จะเรียน แต่ที่ดู จะดูอย่างที่จำเป็น เพราะจะให้การตัดสินความอย่างยุติธรรม แหละลงถึงความสมบูรณ์บริบูรณ์ หมดจดสิ้นเชิง นั่นเอง , แล้วก็ขอซึ่ง ตนจะได้พากย์นิวัตน์อักษร ซึ่งเป็นบทแห่งภาษาภาคภาษาของเรา ให้ได้กลับคืนมา เพราะก็แต่ที่คนรุ่นนี้กระทำกันไปทั้งหมดนั้น ตามที่เราได้จัด ได้จด ได้ตรวจดูกันบ้างแล้ว ดูจะเป็นภาษามนุษย์ (เขียน) , ภาษาสัตว์ , หรือว่าภาษาสิ่งของ อันใด พอแต่ที่กระทำออกไปมากกัน นั้น ๆ รังดู รังเหตุ รังคิด แต่รังเรื่อง รังความ ดูแต่จะเป็นภาษาสิ่งของ
ซึ่งว่า ภาษาตามประณามแล้ว ได้โดยบท ก็ไม่มีอะไร? เพราะไม่มีความเพริศแพร้ว นอกไปกว่าสิ่งของ ตรงจิตวิจิตร ได้แสดงจะให้เห็นอุเทศ ที่เหนือล้ำ ก็ไม่ได้เห็นอะไร? ทางตรงไปที่ซึ่ง เราควรจะกล่าวเก่า ๆ แบบนี้ ย่อมมีดีอยู่ เพราะได้กลับไปเป็นมนุษย์ได้ , แต่!ว่าทำไม คนอื่น ที่อื่น ๆ มักจะไปเอาภาษาสิ่งของ อันใหม่ ๆ นั้น ๆ มาพูด แล้วพูดอยู่มาก ซึ่งเป็นเหมือนอยากเรียน จะเขียนแต่ก็ภาษาเครื่องจักร อันใดมิใช่ความของผู้คน ของคน ยกกล่าวขึ้น อย่างยิ่ง เป็นทางปรึกษา ให้ความรู้ หรือว่า พูดคุย กันไป ในบท อันซึ่งเป็นบทธรรมของพระสัมมาพุทธเจ้า ที่ซึ่งหมดจด สมบูรณ์ ดีแล้ว” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “ลักษณะ” ดูอ้าง rb.gy/n2zj4n )
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ ประเคน ‹ ?
“แล้วใครจะรู้ ด้วยความเป็นเช่นนั้น เพราะมีแต่ความกระเดียด และว่าไม่ใช่ดั่งนั้น ซึ่งความยักเยื้องฉะนั้น กลุ้มรุม แลเร้าใจให้เห็นความสังเวชทั้งนั้น ทุกความแวดล้อม เพราะธิดาท่านเอง ปางหนึ่ง เวลาที่สกุลจะต้องไปโรงเรียน ไปทำอย่างคนธรรมดา ธิดาท่านก็แถลงเองว่า “เป็นบ๋อย” หรือว่าก็คือเป็นดั่ง“เด็กบริกร” ฉะนั้น เป็นดั่งศักดิ์สิทธิ์ และศักดิ์ศรี ด้วยตามท้องนิทาน ที่เป็นท้องเรื่อง สายธารา กระแสแห่งพระหฤทัยขององค์พระโพธิสัตว์ผู้จะปรารถนานฤมิต
แม้น กุมารท่าน เมื่อเกลือกอยู่ จะเล่าจะถาม ถ้าว่า เมื่ออยู่ที่โรงเรียน ก็โจทว่าอย่างเดียวกัน แก่ธิดาได้แสดง ก็คือว่า อะไรก็มักคอยแต่จะยกให้ เช่นนั้น ก็ย่อมเป็นดั่ง“บริกร” ที่ได้ทำการบริการแก่งานนั้น ๆ อยู่นั่นเอง แต่ว่าทำงานเป็นบ๋อย เป็นเด็กเสิร์ฟ ว่ากระไร นี่มันช่างด้อยศักดิ์ศรี แล้วใครจะให้รู้บ้างเล่าว่า เรื่อง จะต้องให้ไปกระเดียดต่อไปเช่นไร ลงแต่ครูอาจารย์ทางฝรั่ง บอกมาเปิดเผย บอกว่า “cabin boy” อันนั้น มันคือเด็กบริกร ที่คอยแต่จะช่วยงานวิจัย ของห้องงานวิจัยทดลอง นั้น ๆ นั่นเอง ก็จึ่งต้องเรียกว่า เป็นเด็กเสิร์ฟ ไปกันเหมือนกัน
โดยแต่ชั้นเรื่องสาเหตุ ก็ไม่ให้มีการนับถือหรือสรรเสริญ ว่าจะ ได้มีเหตุ ต้องให้พระสงฆ์องค์เจ้า และเทวบุตรเทวธิดาเข้ามา ร่วมแสดงพลัง แห่งเรื่องการกระทำสิ่งสมบูรณ์ไปด้วยกัน คือไม่ต้องมาสาธุ ไม่ต้องมาไหว้ (ข้อมูล) แต่ว่าขอเร้าใจ ให้เข้ามาร่วมแรงกระทำ (ประเคน) ลงชื่อ ความสมบูรณ์บริบูรณ์ ไปด้วยกัน พร้อมกัน , เพราะเมื่อเวลานาน ๕ปี สิบปี เนิ่นเวลากว่านี้ ไม่เคยจะได้ถอยกำลังและเวลาแก่สิ่งใดลงแล้ว มีแต่แรงใจ จะให้สมบูรณ์ยิ่งยืนนาน ทวีขึ้น แล้วเมื่อนั้นก็จะได้เห็นรัฐบาลประเทศนำไปทำ หรือกรมศาสนามาขอยกไปทำ เพื่อจะให้เป็นประโยชน์สถาวร แก่โลก” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “ประเคน” ดูอ้าง rb.gy/mk0zqy )
コメントを投稿