#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ โพธิญาณ ‹ ?“แก่ความ มากยิ่งขึ้น ทางใด? ตรงบาลี ฉะนั้น ใคร่จะเทียบอธิบายมาจาก สมูหะ ศัพท์ นั้นแหละ เป็นที่ , แต่สิ่งไร วงอภิปาล ไปทั้งหมด ได้ เหล่านี้ ภาษาย่อมโน้มตามหลัก ที่กล่าว เช่นเดียวกัน ว่า ผู้อภิปาล แล้วท่านจะกระทำความรู้ แก่วง สมูหะ อันใดบ้าง ด้วยกันอีกเล่า พอความแก่เรื่องพบกัลยาณมิตร ปวงท่านก็ต้องยกตามมา ว่าแต่ นิกาย รวม ซึ่งนัยทั้งปวง ของเรี่ยวแรง ของโลก ที่โลกซึ่งสมมุติให้มีแรงทั้ง ๔ โดยรวม ไว้โดยทั้งหมดแล้ว จรดแต่ปัญหา อันหนึ่ง ที่ได้ลักปิดลักเปิด ทุกวี่วันอนึ่ง ความกล่าวนี้ เพราะย่อมเห็นอยู่แล้วว่า ประเดี๋ยว ท่านก็จะถือองค์มุขบาฐ ตกแต่เวลา แวบวับ ไม่พอสักประเดี๋ยวเดียว กระเดี๋ยวหนึ่ง จะทำอะไร ท่านก็บอกเองว่า ขอตรงเข้านับถือด้วยตำรา ดีกว่า ต้องนับถือสิ่งที่ตรา ณ ที่ ๆ ปฏิญาณนั้น ๆ ด้วย ให้หนัก เพราะมีที่เปรียบว่าสลักกับอากาศ ก็ย่อมนับว่า เป็นการโลเล ทำจำกัดลงไว้ด้วยอากาศ ทำพูด ก็คือ ลอยลม, ที่ซึ่งความจริง ปีกแห่งพิภพที่แหวกไปในโอกาส มิได้ให้โลเล มิใช่หลักลอย เพราะเมื่อสลักจิตสถิตลงแล้ว จึงโถมทะยาน เหินหาว ส่งแดนด้าวไปให้ หาใด ถ้าเมื่อ ณ ที่ โลเล เหลวแหลก ใคร่ไปแม้เสี้ยววินาที อันปีกแห่งอังคาพยพ คงควรต้องหัก ต้องพังลงในทางวงบาลี ใครจะค้นหามาได้เท่า ผู้เปรียญธรรม , แต่ว่า คนทั่วไปบอกว่า วงผู้อภิปาลอื่นเล่า ท่านผู้พูดอยู่อย่างหนึ่ง คำนั้น ก็คงจะใช่ ทุกหมู่ ลองเอามาตีความหมายซิ หรือให้ทดลองสร้างความคืบหน้าชนิด นั้น ๆ โดยไม่ท้อถอย และโดยความ เป็นสิ่งโดยรวม ดูบ้างซิ , ท่านกล่าวมา เป็นสมูหะ แต่นิกายตามอ้าง ควรแต่เถรวาท ก็จริง เป็นความจริงได้บ้าง หรือว่า เป็นแต่เพียงเรื่อง เถรกวาดลาน บาญแผนก หาใช่ที่ สมูหะ ลงวิชาอะไรได้ไม่ เพราะมัวแต่สภาว่าภาคีแต่ละอย่างไปนั้น ก็เอาแต่จะอวดอิทธิพลอ้างตัวฝอยยา ของอาจารย์ของตัวเองเท่านั้น แต่ไม่ให้พบเห็นใคร จะเอายา อ้างวิชาสรรพคุณ ถือเอาพระไตรปิฎกมาเป็นหลัก เลยแม้แต่สักคนเดียว , ทั้งที่ กล่าวลอยลม กันอยู่ทุกเมื่อ เชื่อทุกเวลา ว่า -ปาล ภิปาล แลจะอภิปาล อยู่อย่างแน่วแน่” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “โพธิญาณ” ดูอ้าง rb.gy/bwaecc )
コメントを投稿
1 件のコメント:
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ โพธิญาณ ‹ ?
“แก่ความ มากยิ่งขึ้น ทางใด? ตรงบาลี ฉะนั้น ใคร่จะเทียบอธิบายมาจาก สมูหะ ศัพท์ นั้นแหละ เป็นที่ , แต่สิ่งไร วงอภิปาล ไปทั้งหมด ได้ เหล่านี้ ภาษาย่อมโน้มตามหลัก ที่กล่าว เช่นเดียวกัน ว่า ผู้อภิปาล แล้วท่านจะกระทำความรู้ แก่วง สมูหะ อันใดบ้าง ด้วยกันอีกเล่า พอความแก่เรื่องพบกัลยาณมิตร ปวงท่านก็ต้องยกตามมา ว่าแต่ นิกาย รวม ซึ่งนัยทั้งปวง ของเรี่ยวแรง ของโลก ที่โลกซึ่งสมมุติให้มีแรงทั้ง ๔ โดยรวม ไว้โดยทั้งหมดแล้ว จรดแต่ปัญหา อันหนึ่ง ที่ได้ลักปิดลักเปิด ทุกวี่วัน
อนึ่ง ความกล่าวนี้ เพราะย่อมเห็นอยู่แล้วว่า ประเดี๋ยว ท่านก็จะถือองค์มุขบาฐ ตกแต่เวลา แวบวับ ไม่พอสักประเดี๋ยวเดียว กระเดี๋ยวหนึ่ง จะทำอะไร ท่านก็บอกเองว่า ขอตรงเข้านับถือด้วยตำรา ดีกว่า ต้องนับถือสิ่งที่ตรา ณ ที่ ๆ ปฏิญาณนั้น ๆ ด้วย ให้หนัก เพราะมีที่เปรียบว่าสลักกับอากาศ ก็ย่อมนับว่า เป็นการโลเล ทำจำกัดลงไว้ด้วยอากาศ ทำพูด ก็คือ ลอยลม, ที่ซึ่งความจริง ปีกแห่งพิภพที่แหวกไปในโอกาส มิได้ให้โลเล มิใช่หลักลอย เพราะเมื่อสลักจิตสถิตลงแล้ว จึงโถมทะยาน เหินหาว ส่งแดนด้าวไปให้ หาใด ถ้าเมื่อ ณ ที่ โลเล เหลวแหลก ใคร่ไปแม้เสี้ยววินาที อันปีกแห่งอังคาพยพ คงควรต้องหัก ต้องพังลง
ในทางวงบาลี ใครจะค้นหามาได้เท่า ผู้เปรียญธรรม , แต่ว่า คนทั่วไปบอกว่า วงผู้อภิปาลอื่นเล่า ท่านผู้พูดอยู่อย่างหนึ่ง คำนั้น ก็คงจะใช่ ทุกหมู่ ลองเอามาตีความหมายซิ หรือให้ทดลองสร้างความคืบหน้าชนิด นั้น ๆ โดยไม่ท้อถอย และโดยความ เป็นสิ่งโดยรวม ดูบ้างซิ , ท่านกล่าวมา เป็นสมูหะ แต่นิกายตามอ้าง ควรแต่เถรวาท ก็จริง เป็นความจริงได้บ้าง หรือว่า เป็นแต่เพียงเรื่อง เถรกวาดลาน บาญแผนก หาใช่ที่ สมูหะ ลงวิชาอะไรได้ไม่ เพราะมัวแต่สภาว่าภาคีแต่ละอย่างไปนั้น ก็เอาแต่จะอวดอิทธิพลอ้างตัวฝอยยา ของอาจารย์ของตัวเองเท่านั้น แต่ไม่ให้พบเห็นใคร จะเอายา อ้างวิชาสรรพคุณ ถือเอาพระไตรปิฎกมาเป็นหลัก เลยแม้แต่สักคนเดียว , ทั้งที่ กล่าวลอยลม กันอยู่ทุกเมื่อ เชื่อทุกเวลา ว่า -ปาล ภิปาล แลจะอภิปาล อยู่อย่างแน่วแน่” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “โพธิญาณ” ดูอ้าง rb.gy/bwaecc )
コメントを投稿