#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ คันธารมณ์ ‹ ?“ถ้าจะน่าอายอยู่บ้าง ก็น่าอายว่า คนครั้งไม่มีลูกชาย นั่นแหละครับ ย่อมน่าอาย แต่จะไปทำอย่างไร? เพราะไม่อาจบังคับ นัยซึ่งความหวั่นแห่งการกลัวตาย... , พวกเหล่านักพิษคดีพันธุ์พิทยาพลคดีผล ท่านว่า ความหวั่น กลัวตาย มาโน้ม มาทำให้จำพวกพืชออกดอก ออกผล พืชมันจึงต้องโถมสถิตย์ ตั้งสถาวร รณรงค์การเกิดทายาท ให้ได้มี สืบไป , แต่ว่า คนใด มนุษย์เมือง เป็นคนยังไม่มีลูกชาย คนนั้นก็ยังต้อง เป็นอันว่า ไม่ได้รับความนับถืออย่างนั้น ถึงกลัวตายไม่กลัว ได้ แต่! เพราะถือว่าเป็นคนไม่มีพืชพูดตามโบราณ เพราะว่า คนนั้น ยังไม่ผ่านความกลัวตาย อันที่ให้เกิดความเป็นทายาทด้วย ก็จึงต้องจรดแค่นั้น เป็นเรื่องที่ได้คิดกังวล ทั่วรอบจักร์ และเครื่อง แห่งสรีระ , ข้าพเจ้าเองนี้ ก็ด้วยคนหนึ่ง ตนเองก็อยากจะกล่าว เหมือนกัน และก็อยากพิสูจน์ ว่าตนเอง ก็ได้มีลูกชาย , จบแล้ว! เมื่อนั้นแหละ ก็อยากจะถ่ายเทจิตใจทุกสิ่งกับต้นไม้เหมือนกัน หากว่าต้นไม้ต้นนั้น จะให้การตรัสรู้ กับข้าพเจ้าได้ , แล้วข้าพเจ้าจะถาม ข้าพเจ้าจะลอยถาด ข้าพเจ้าจะปัดกวาด ตั้งปรกพงหญ้าคารก เขาลิดแล้ว ที่ใด ขอนำมาปูนั่ง ข้าพเจ้าจะมุ่งตรงต่ออิทธิกำลัง แล้วขออยู่ด้วยกับต้นไม้ เพียรจนตนเองตายกับต้นไม้ต้นนั้น , จะทำ! ย่อมไม่ใช่แค่นี้ ที่แค่นั่งนอน อ่านหนังสืออยู่ใต้ต้นไม้ เฉย ๆ แล้วก็มืด เข้าที่ กลับ อับจนหนทางอยู่เหมือนเดิมดั่งนี้! อย่าพูดเถอะครับ พวกเรา ทุกท่าน ทั้งปวง จะพาลหาทางไม่เห็น ตามมา แต่ว่าเป็นไปอย่างนี้ไปด้วย , เมื่อเขาไม่ซึ้งเรื่อง จักรแห่งสรีระ เป็นกำหนด จักรแห่งดวงดาว ก็ไม่เป็นกำหนด ความ! ซึ่งที่จริง ความรู้เท่านี้ ก็พอแล้ว , พอแต่ทีแรก มีความเกิดโลก ก็รู้ว่า วัน -คืน ต่อมาโค้งของอินทรธนู แสดงแถลง ก็ว่า วัน ๆ นั้นมี ๗ , คืนนั้น มี ๑ ต่อมามนุษย์ก็นับสิ่งต่าง ๆ มากขึ้น จับประจุเข้าปฏิทิน ต่อมา ๑ พัน ๘ ร้อย ปี ได้รู้จักดีมาก เรื่อง ๙ ดาว ๒๗ เจ้าเดือน ก็รวมนักษัตร นำประจุรวมลงไปอีกด้วย ทั้งหมด ลงในปฏิทินเดียวเดี๋ยวนั้น , แต่ ตามที่แท้ ก็ย่อมมีแต่การแถลงจักร ๑ คือมีสรีระ อันเป็นยนต์ประมาณนี้ หรือว่าใด ท่านได้ซึ่งสรีระ อันที่ไม่เป็นประมาณ” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “คันธารมณ์” ดูอ้าง rb.gy/d7ygfr )
コメントを投稿
1 件のコメント:
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ คันธารมณ์ ‹ ?
“ถ้าจะน่าอายอยู่บ้าง ก็น่าอายว่า คนครั้งไม่มีลูกชาย นั่นแหละครับ ย่อมน่าอาย แต่จะไปทำอย่างไร? เพราะไม่อาจบังคับ นัยซึ่งความหวั่นแห่งการกลัวตาย... , พวกเหล่านักพิษคดีพันธุ์พิทยาพลคดีผล ท่านว่า ความหวั่น กลัวตาย มาโน้ม มาทำให้จำพวกพืชออกดอก ออกผล พืชมันจึงต้องโถมสถิตย์ ตั้งสถาวร รณรงค์การเกิดทายาท ให้ได้มี สืบไป , แต่ว่า คนใด มนุษย์เมือง เป็นคนยังไม่มีลูกชาย คนนั้นก็ยังต้อง เป็นอันว่า ไม่ได้รับความนับถืออย่างนั้น ถึงกลัวตายไม่กลัว ได้ แต่! เพราะถือว่าเป็นคนไม่มีพืช
พูดตามโบราณ เพราะว่า คนนั้น ยังไม่ผ่านความกลัวตาย อันที่ให้เกิดความเป็นทายาทด้วย ก็จึงต้องจรดแค่นั้น เป็นเรื่องที่ได้คิดกังวล ทั่วรอบจักร์ และเครื่อง แห่งสรีระ , ข้าพเจ้าเองนี้ ก็ด้วยคนหนึ่ง ตนเองก็อยากจะกล่าว เหมือนกัน และก็อยากพิสูจน์ ว่าตนเอง ก็ได้มีลูกชาย , จบแล้ว! เมื่อนั้นแหละ ก็อยากจะถ่ายเทจิตใจทุกสิ่งกับต้นไม้เหมือนกัน หากว่าต้นไม้ต้นนั้น จะให้การตรัสรู้ กับข้าพเจ้าได้ , แล้วข้าพเจ้าจะถาม ข้าพเจ้าจะลอยถาด ข้าพเจ้าจะปัดกวาด ตั้งปรกพงหญ้าคารก เขาลิดแล้ว ที่ใด ขอนำมาปูนั่ง ข้าพเจ้าจะมุ่งตรงต่ออิทธิกำลัง แล้วขออยู่ด้วยกับต้นไม้ เพียรจนตนเองตายกับต้นไม้ต้นนั้น , จะทำ! ย่อมไม่ใช่แค่นี้ ที่แค่นั่งนอน อ่านหนังสืออยู่ใต้ต้นไม้ เฉย ๆ แล้วก็มืด เข้าที่ กลับ อับจนหนทางอยู่เหมือนเดิม
ดั่งนี้! อย่าพูดเถอะครับ พวกเรา ทุกท่าน ทั้งปวง จะพาลหาทางไม่เห็น ตามมา แต่ว่าเป็นไปอย่างนี้ไปด้วย , เมื่อเขาไม่ซึ้งเรื่อง จักรแห่งสรีระ เป็นกำหนด จักรแห่งดวงดาว ก็ไม่เป็นกำหนด ความ! ซึ่งที่จริง ความรู้เท่านี้ ก็พอแล้ว , พอแต่ทีแรก มีความเกิดโลก ก็รู้ว่า วัน -คืน ต่อมาโค้งของอินทรธนู แสดงแถลง ก็ว่า วัน ๆ นั้นมี ๗ , คืนนั้น มี ๑ ต่อมามนุษย์ก็นับสิ่งต่าง ๆ มากขึ้น จับประจุเข้าปฏิทิน ต่อมา ๑ พัน ๘ ร้อย ปี ได้รู้จักดีมาก เรื่อง ๙ ดาว ๒๗ เจ้าเดือน ก็รวมนักษัตร นำประจุรวมลงไปอีกด้วย ทั้งหมด ลงในปฏิทินเดียวเดี๋ยวนั้น , แต่ ตามที่แท้ ก็ย่อมมีแต่การแถลงจักร ๑ คือมีสรีระ อันเป็นยนต์ประมาณนี้ หรือว่าใด ท่านได้ซึ่งสรีระ อันที่ไม่เป็นประมาณ” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “คันธารมณ์” ดูอ้าง rb.gy/d7ygfr )
コメントを投稿