#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ คัดค้าน ‹ ?“ดู จะผิดประเด็นกันหมด นั่นแหละ พูดยศพูดเกียรติ อย่างอะไร ไม่มีเรื่อง ไม่เป็นเรื่อง จะสาธารณ์ จนแทบทั้งสิ้น วันนี้เราจงไม่ข้าม ไม่ขวาง และ ไม่รออยู่ ตอบยัด! อัดลงมันตรงนี้เลย ว่า , ที่แท้ปุจฉาธรรม พระธรรมะ! ปวงเหล่านี้ คือมิลินทปัญหา? ของราษฎร เราทราบกันดี มิใช่หรือ , ทำไม? ป่าวร้อง แต่ท่านไม่รู้จัก กันสักราย สักคน ว่าแนวการศึกษา มีมูลลงคติ! ทำคดี มีสัมมติ แต่พระไตรปิฎก ตะกร้าธรรม เป็นบทปริยายแล้ว จะให้ไปทำอะไร? ไปกันกับเรื่องอะไร , หาพูด วกเข้า เวียนออก ย้อน ไม่ตรงเรื่อง ก็มาก จะเป็นการลดทอนเวลากันลงไปซะอีก ก็กลายเป็นว่า เรื่องของการเร่งกระทำไป จะต้องหาทางเยิ่นเย้อ หรือวนให้ถูกต้อง ดั่งนี้ อย่างนี้ อย่างนั้นได้ , เพราะว่า กระทำถูกแบบช้า ๆ เรื่องก็น่าจะถือว่า ดีกว่าทำผิด ไปได้แบบเร็ว ๆ เป็นอันมาก กระทั่งให้เห็นว่า จะศึกษากันลงในพระไตรปิฎกอย่างไร? จึงจะไปถึงประลัยกัลป์ อภิประลัยกัลป์ ในการระเบิดกัมปนาท ให้ปวงอาคม เหล่านี้ ปรากฏอย่างไร?ที่แท้ ก็เห็นอยู่แล้ว กับมิลินทปัญหานั่นเอง ว่าคือ การกระทำ อาคม ที่ร้อยเป็นฉันท์ มาทำให้กัมปนาท ก็คือ นำมันมากระทำเป็นร้อยแก้ว แล้วร้อยแก้ว แห่งกษัตริย์ชาวโยนกเอง ผู้ไม่จัดเจนทางหนังสือ กับพระนาคเสน ผู้เจนกระทง ก็ปรากฏ ว่า พระเถระ ท่านอุทิศแรงกรรมกรณ์สิ้นปวงนั้น กระทำลงไว้ ให้เห็นหนทางกันอยู่ มากแล้ว ว่า คือ โลกได้เห็นว่า มิลินทปัญหา เป็นปุจฉาธรรมะ เช่นนั้น ก็คือ บทร้อยแก้วทางเทศนาธรรม ที่ดีที่สุดในโลก , แก้ว! ศัพท์ แก้ว ก็คือ รัตนะ! ร้อยรัตนะ ๑ ร้อยก็คือ สัตต สัตตะ ก็ย่อมแปลว่า เต็ม หรือว่า พ้นจากร้าย มาได้บริบูรณ์ ก็ย่อมว่าได้ปริยายะธรรม ก็อย่างนั้น แล กับราษฎร เขาก็รู้ตามธรรมดาอยู่แล้ว อย่างนั้น ว่ามิใช่ จดอาคม มาจรด จบตรงลงที่กถา เพราะว่าแค่ฉันท์ คาถา เป็นกรอง! ไม่ใช่เป็นแก้ว แต่ว่า กถาประพันธ์ นั้น ๆ จะต้อง มาหลอม มาถลุง มาหุง มาตัด มาเจียระไน อีกนัปการไม่ถ้วน ด้วยต้องประชุมธรรม ตามหมวดธรรม และต้องกระทำ กรรม ญัตติ ต่าง ๆ จึงจะถึง การณ์ไปได้ ให้ได้ นางแก้วรัตนะ บุตร ธิดาแก้วรัตนะ อำมาตย์รัตนะ ข้าราชบริษัทรัตนะ ราชรถ กำหนดเรือ ถึงพหุสัจจะ ปัญญา ก็เป็นรัตนะเรื่อง อาคม กถา ในปิฎก ที่ไหน? รัตนะ มิใช่! แต่ที่แท้ กรองอยู่! ก็คือ การที่หมู่ชนจะต้องศึกษา กันมาจน เป็นร้อยแก้ว แล้วอภิปาล ตั้งตรงไว้รักษาดูแลกันไป เป็นอย่าง ดั่งเพลงวรรณ ทำร้อยแก้วจำนรร จำนง ให้ได้ แก่ที่จะให้อาคมจำเริญ อยู่ ด้วยกันไป ด้วยกับ ทั้งคน สัตว์ และก็ แม้กระทั้งสิ่งของ ก็เป็นกำหนดแก้วทางใจ อยู่หมดสิ้น จงทุกสิ่ง” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “คัดค้าน” ดูอ้าง rb.gy/igikzu )
コメントを投稿
1 件のコメント:
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ คัดค้าน ‹ ?
“ดู จะผิดประเด็นกันหมด นั่นแหละ พูดยศพูดเกียรติ อย่างอะไร ไม่มีเรื่อง ไม่เป็นเรื่อง จะสาธารณ์ จนแทบทั้งสิ้น วันนี้เราจงไม่ข้าม ไม่ขวาง และ ไม่รออยู่ ตอบยัด! อัดลงมันตรงนี้เลย ว่า , ที่แท้ปุจฉาธรรม พระธรรมะ! ปวงเหล่านี้ คือมิลินทปัญหา? ของราษฎร เราทราบกันดี มิใช่หรือ , ทำไม? ป่าวร้อง แต่ท่านไม่รู้จัก กันสักราย สักคน ว่าแนวการศึกษา มีมูลลงคติ! ทำคดี มีสัมมติ แต่พระไตรปิฎก ตะกร้าธรรม เป็นบทปริยายแล้ว จะให้ไปทำอะไร? ไปกันกับเรื่องอะไร ,
หาพูด วกเข้า เวียนออก ย้อน ไม่ตรงเรื่อง ก็มาก จะเป็นการลดทอนเวลากันลงไปซะอีก ก็กลายเป็นว่า เรื่องของการเร่งกระทำไป จะต้องหาทางเยิ่นเย้อ หรือวนให้ถูกต้อง ดั่งนี้ อย่างนี้ อย่างนั้นได้ , เพราะว่า กระทำถูกแบบช้า ๆ เรื่องก็น่าจะถือว่า ดีกว่าทำผิด ไปได้แบบเร็ว ๆ เป็นอันมาก กระทั่งให้เห็นว่า จะศึกษากันลงในพระไตรปิฎกอย่างไร? จึงจะไปถึงประลัยกัลป์ อภิประลัยกัลป์ ในการระเบิดกัมปนาท ให้ปวงอาคม เหล่านี้ ปรากฏอย่างไร?
ที่แท้ ก็เห็นอยู่แล้ว กับมิลินทปัญหานั่นเอง ว่าคือ การกระทำ อาคม ที่ร้อยเป็นฉันท์ มาทำให้กัมปนาท ก็คือ นำมันมากระทำเป็นร้อยแก้ว แล้วร้อยแก้ว แห่งกษัตริย์ชาวโยนกเอง ผู้ไม่จัดเจนทางหนังสือ กับพระนาคเสน ผู้เจนกระทง ก็ปรากฏ ว่า พระเถระ ท่านอุทิศแรงกรรมกรณ์สิ้นปวงนั้น กระทำลงไว้ ให้เห็นหนทางกันอยู่ มากแล้ว ว่า คือ โลกได้เห็นว่า มิลินทปัญหา เป็นปุจฉาธรรมะ เช่นนั้น ก็คือ บทร้อยแก้วทางเทศนาธรรม ที่ดีที่สุดในโลก , แก้ว! ศัพท์ แก้ว ก็คือ รัตนะ! ร้อยรัตนะ ๑ ร้อยก็คือ สัตต สัตตะ ก็ย่อมแปลว่า เต็ม หรือว่า พ้นจากร้าย มาได้บริบูรณ์ ก็ย่อมว่าได้
ปริยายะธรรม ก็อย่างนั้น แล กับราษฎร เขาก็รู้ตามธรรมดาอยู่แล้ว อย่างนั้น ว่ามิใช่ จดอาคม มาจรด จบตรงลงที่กถา เพราะว่าแค่ฉันท์ คาถา เป็นกรอง! ไม่ใช่เป็นแก้ว แต่ว่า กถาประพันธ์ นั้น ๆ จะต้อง มาหลอม มาถลุง มาหุง มาตัด มาเจียระไน อีกนัปการไม่ถ้วน ด้วยต้องประชุมธรรม ตามหมวดธรรม และต้องกระทำ กรรม ญัตติ ต่าง ๆ จึงจะถึง การณ์ไปได้ ให้ได้ นางแก้วรัตนะ บุตร ธิดาแก้วรัตนะ อำมาตย์รัตนะ ข้าราชบริษัทรัตนะ ราชรถ กำหนดเรือ ถึงพหุสัจจะ ปัญญา ก็เป็นรัตนะ
เรื่อง อาคม กถา ในปิฎก ที่ไหน? รัตนะ มิใช่! แต่ที่แท้ กรองอยู่! ก็คือ การที่หมู่ชนจะต้องศึกษา กันมาจน เป็นร้อยแก้ว แล้วอภิปาล ตั้งตรงไว้รักษาดูแลกันไป เป็นอย่าง ดั่งเพลงวรรณ ทำร้อยแก้วจำนรร จำนง ให้ได้ แก่ที่จะให้อาคมจำเริญ อยู่ ด้วยกันไป ด้วยกับ ทั้งคน สัตว์ และก็ แม้กระทั้งสิ่งของ ก็เป็นกำหนดแก้วทางใจ อยู่หมดสิ้น จงทุกสิ่ง” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “คัดค้าน” ดูอ้าง rb.gy/igikzu )
コメントを投稿