#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ สายฟ้า ‹ ?“แต่ไร? ข้อนี้ ประเพณี เป็นทางสุภาพ ควรทราบกันมา แต่ซึ่ง ไม่ทรามแล้ว ก็ระลึก ไปดั่งปฏิโลมศัพท์ ฉะนั้นแหละ ก็มากถมไป , ให้มีแนวอยู่ แต่คนอาจไม่เชื่อ ก็ได้ เพราะแถลงว่า เป็นแนวนึกคิด ตามแต่ลัทธิเป็นอันดี ของกลุ่มตน จะชอบ , อย่างส่วนกลาง ท่านเข้าทำนอง ข้อ๑ ย่อมชี้ว่า ‘บาลีใหญ่!’ ที่แท้ ก็คือ เล่นศัพท์ คำว่า ปริยาย! ประลัย หรือ ปลิยานะ เป็นทางไปตลอด! อย่างไร? อย่างนี้ , ก็จงเทียบ จงเปรียบ!แต่คร้าน เมื่อมีบทมา ไม่เทียบ ไม่เปรียบ ไม่ปรับใจ หรือใช้ความคิด หรือแนวนึกคิด ของตนเองไปให้พอดี กับที่จะเป็นประโยชน์บ้าง ตามส่วนกลาง ฉะนั้น ก็อาจไม่ได้ คือว่า ไม่ค่อยได้ดี ตามบทประเพณี ที่ให้ได้ดี พลอยท่า เสียที หมดหนทางแล้วเท่านั้น คนจึงกลับคิดกลับคืนมาขวนขวาย จะทำ ให้ได้ยิ่งขึ้น , ก็ดังนี้เรื่อง จะตอบ ว่าควร ไปดั่งเรื่อง RTGS ก็คน จะไม่รู้อยู่อีก หรือ? , เพราะ อาจจะหาว่า คนนั้น! (สคริปต์โรมัน) เขาพาคนเสื่อมไปจากการลิขิตอักษรไทย แต่ทั้งที่ให้คิด และไปกระทำให้ได้ เพื่อลงเป็นความครอบคลุม แล้วถูกอุบาย เป็นอันที่อย่างยิ่ง ให้เข้ามา อย่างจะนึก ว่า ‘พระราชปุจฉา!’ คนก็ระลึก! นึกได้ว่า ‘พระราชบุตรจ้า!’ เฝ้าถาม? แลประชาชน ทุก ๆ คน ก็ต่างเฝ้าแหน แต่!ว่า พ่อ!อันที่ซึ่งเป็นภาคของบรมครู ฉะนั้น ท่านคงไว้ให้มีแต่บทตาเถรกวาดลาน! ไปกระมัง ไปมากกับนักเลงเพลง เท่านั้นไป ก็มาก จบ! กินนร จรดบทกินนรีไปแทบหมด โดยตาเถร อาจมิต้องได้คิดว่า วันนี้ ตนเองจะพูด จะคุย ตนเองจะต้องให้อบรมสั่งสอนลูก (Ratchabut) อย่างไร? ถึงจะดี” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “สายฟ้า” ดูอ้าง rb.gy/cfjafq )
コメントを投稿
1 件のコメント:
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ สายฟ้า ‹ ?
“แต่ไร? ข้อนี้ ประเพณี เป็นทางสุภาพ ควรทราบกันมา แต่ซึ่ง ไม่ทรามแล้ว ก็ระลึก ไปดั่งปฏิโลมศัพท์ ฉะนั้นแหละ ก็มากถมไป , ให้มีแนวอยู่ แต่คนอาจไม่เชื่อ ก็ได้ เพราะแถลงว่า เป็นแนวนึกคิด ตามแต่ลัทธิเป็นอันดี ของกลุ่มตน จะชอบ , อย่างส่วนกลาง ท่านเข้าทำนอง ข้อ๑ ย่อมชี้ว่า ‘บาลีใหญ่!’ ที่แท้ ก็คือ เล่นศัพท์ คำว่า ปริยาย! ประลัย หรือ ปลิยานะ เป็นทางไปตลอด! อย่างไร? อย่างนี้ , ก็จงเทียบ จงเปรียบ!
แต่คร้าน เมื่อมีบทมา ไม่เทียบ ไม่เปรียบ ไม่ปรับใจ หรือใช้ความคิด หรือแนวนึกคิด ของตนเองไปให้พอดี กับที่จะเป็นประโยชน์บ้าง ตามส่วนกลาง ฉะนั้น ก็อาจไม่ได้ คือว่า ไม่ค่อยได้ดี ตามบทประเพณี ที่ให้ได้ดี พลอยท่า เสียที หมดหนทางแล้วเท่านั้น คนจึงกลับคิดกลับคืนมาขวนขวาย จะทำ ให้ได้ยิ่งขึ้น , ก็ดังนี้
เรื่อง จะตอบ ว่าควร ไปดั่งเรื่อง RTGS ก็คน จะไม่รู้อยู่อีก หรือ? , เพราะ อาจจะหาว่า คนนั้น! (สคริปต์โรมัน) เขาพาคนเสื่อมไปจากการลิขิตอักษรไทย แต่ทั้งที่ให้คิด และไปกระทำให้ได้ เพื่อลงเป็นความครอบคลุม แล้วถูกอุบาย เป็นอันที่อย่างยิ่ง ให้เข้ามา อย่างจะนึก ว่า ‘พระราชปุจฉา!’ คนก็ระลึก! นึกได้ว่า ‘พระราชบุตรจ้า!’ เฝ้าถาม? แลประชาชน ทุก ๆ คน ก็ต่างเฝ้าแหน แต่!ว่า พ่อ!อันที่ซึ่งเป็นภาคของบรมครู ฉะนั้น ท่านคงไว้ให้มีแต่บทตาเถรกวาดลาน! ไปกระมัง ไปมากกับนักเลงเพลง เท่านั้นไป ก็มาก จบ! กินนร จรดบทกินนรีไปแทบหมด โดยตาเถร อาจมิต้องได้คิดว่า วันนี้ ตนเองจะพูด จะคุย ตนเองจะต้องให้อบรมสั่งสอนลูก (Ratchabut) อย่างไร? ถึงจะดี” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “สายฟ้า” ดูอ้าง rb.gy/cfjafq )
コメントを投稿